'' Με'ι'μαροΜανώλης΄΄

[ Του Με`ι`μαρομανώλη το σπίτι στη Πέρα-Γειτονιά ]

-Επρόλαβα κι' εγνώρισα κι' εγώ τον Με`ι`μάρη

απού 'χε πάντα συντροφιά, ένα ψαρό μουλάρι..

Λουκούμια και φρουτοκαρπούς, εφιλοδώριζέ 'ντο

σάν το κοπέλι τό 'χενε και εκανάκιζέ 'ντο..

χαρούπια μελιστάλακτα,στο στόμα έδινέ 'ντου

και μέχρι που απόθανε, παρέα ήκανέ 'ντου..

κι' εθώριες μιά απέραντη, γαλήνη στην ματιά 'ντους

κι' αλληλοκατανόηση αγάπης στην καρδιά 'ντους..

Άνθρωπος τσι υπομονής, λιτός και μετρημένος

ζούσε στην άκρη του χωριού, μόνος κι' ευτυχισμένος.!!!