ΑΡΧΟΝΤΑΚΗΣ Μανώλης...[Κουρούπης]

Γλετζές, πιοτής και μερακλής, ο Κουρουπομανώλης

τσι περιφέρειας Μοχού, μα και τσι Κρήτης όλης

Ομπρός μερά εις το χορό, σ’ όλα τα πανηγύρια

ποτέ ‘ντου δεν εχάλανε στους φίλους του χατήρια

Με τους μικρούς, μικιός κι’ αυτός,ίσος με τσι μεγάλους

δεν χρειαζόταν αρμηνιές, και γνώσεις από τσ’ άλλους

Αυθόρμητος,ειλικρινής, λίγα και μετρημένα

τα λόγια απου σού ‘λεγε, από καρδιάς βγαλμένα

Άνθρωπος δεν του πάντιχνε, να μην τον χαιρετίσει

και με τον λόγο τον καλό, να του γλυκομιλήσει

Ψώματα δεν εκάτεχε, μές την αλήθεια ζούσε

είχε δεν είχε’νε λεφτά, πάντοτε εκερνούσε

Του Καζαντζάκη ο Ζορμπάς, ήταν το ίνδαλμά ‘ντου

κι’ εκδήλωνε αυθόρμητα, κάθε συναίσθημά ‘ντου

Ήβραζε μές τσι φλέβες του, το αίμα, χοχλακούσε

κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, αληθινά το ζούσε

Τα γυροπόδια πάντοτε το βλέμμα του τραβούσαν

κι’ απαρατήρητα ποτές δεν το ‘νε προσπερνούσαν

[..τό ‘χουνε οι κουρούπηδες ετούτο το ψεγάδι

όπου θωρούνε θυληκά ν’απλώνουν παραγάδι

όχι για να ψαρέψουνε, αλλά να δείξουν ότι

του κυνηγάρη νού, ποτέ, δεν του ξελείπει η νιότη.]

Όλο τον κόσμο ξάνοιγε, να τον ευχαριστήσει

κι’ άνθρωπος δεν ευρέθηκε να τον κατηγορήσει

Ποτέ ντου δεν εζήλεψε, λεφτά και ξένα κάλη

γιατί ‘χε αρχόντισσα ψυχή και μιά καρδιά μεγάλη

Καλαμπουρτζής και χορατάς, ίσανε ‘κειά που πρέπει

να καμαρώνει γελαστός, τσι ομορφιές που βλέπει

Ταξήμετρο εις την ζωή, ποτές δεν είχε βάλει

τσι μοίρας του εκλούθανε και όπου το νε βγάλει…

-Κι’ όσοι το ‘νε γνωρίσανε, έχουν να του θυμούνται

ετσά φιλότιμες ψυχές, δύσκολα λησμονιούνται..!!!!!!

ΚουρουποΜανώλης..3-8-1949

 

 

 

ο ΚορουποΜανώλης στην βασιλική χωροφυλακή…..12 – 10 – 1948

Χανιά 1-1-1951

ο ΚουρουποΜανώλης πρόσκοπος…..το 1938

ο ΚουρουποΜανώλης…με Μαλιώτισες στην πλατεία του χωριού..15 Αυγούστου 1960

γλέντι στο Κράσι τη μέρα τσι Παναγίας τσι Κεράς….8 – 9 – 1962..στα όργανα Πετροψαράς και Κάσας..και στο χορό Μοχιανοί πανηγυριώτες