ΣΙΣΑΜΑΚΗΣ Γεώργιος.. ''Σκοτεινιανός''..Οπλαρχηγός

 

Γεώργιος ΣΙΣΑΜΑΚΗΣ….ή Σκοτεινιανός…Οπλαρχηγός!!!

[Το παρακάτω ιστορικό..βιογραφικό μου το αφηγήθηκε η κόρη του Καλλιόπη Σισαμάκη-Φρουδαράκη..[Σκοτεινιανίνα]..προ εικοσαετίας που ζούσε…]

Γεννήθηκε το 1873 στο Σκοτεινό της επαρχίας Πεδιάδος.Ο Πατέρας του Μανώλης καταγόταν από τον Μοχό και τον είχε πάρει ο νονός του στο Σκοτεινό σαν ψυχοπαίδι.Εκεί παντρεύτηκε την Σοφία με την οποία και απέκτησε εφτά παιδιά…τον Γιώργη, τον Μιχάλη, τον Γιάννη, τον Κωνσταντή, τον Σταύρο, τον Ζαχαρία και την Μαρία. Το 1894 κυνηγημένοι από τους Τούρκους αναγκάζονται ο Γιώργης με τον πατέρα του και την μάννα του να επιστρέψουν στον Μοχό. Ο Ζαχαρίας έφυγε στην Αίγυπτο, ο Σταύρος στην Αμερική και οι υπόλοιποι παρέμειναν στο Σκοτεινό. Γυρίζοντας στον Μοχό ο Γιώργης με τον πατέρα του ασχολιούνταν με την βοσκή ζώων στα βουνά της περιοχής. Μέχρι το 1896 ο Γιώργης βοηθάει τον πατέρα του, αλλα στην συνέχεια μη μπορώντας να βλέπει τους χριστιανούς να βασανίζονται και να σκοτώνονται κάθε μέρα από τους Τούρκους, αποφασίζει να παρατήσει την βοσκική και να πάρει ενεργό μέρος στον αγώνα κατά της Τουρκιάς. Κατεβαίνει λοιπόν στις Γούβες, έξω από το Ηράκλειο, όπου είχαν τα λημέρια τους οι επαναστάτες της περιοχής και ενσωματώνεται κατά καιρούς σε διάφορες ομάδες αγωνιστών. Ήταν τότες μόλις 23 χρονών, αρματωμένος με τα όπλα λάφυρα που είχε αποσπάσει από τους Τούρκους που σκότωνε. Η τόλμη και η ανδρεία του , γρήγορα τον ανέδειξε σε οπλαρχηγό και δημιούργησε το δικό του σώμα ανδρών και αναλάμβανε τις αποστολές στα βόρεια παραλιακά μέρη του Ηρακλείου από τις Γούβες μέχρι το Σίσι, καθώς και την ευρύτερη περιοχή της Λαγκάδας. Τότες οι Τούρκοι έφιπποι σε μικρές ομάδες γύριζαν από χωριό σε χωριό εκλεβαν ζώα και τρόφιμα, βίαζαν χριστιανές και λεηλατούσαν τα σπίτια , έσπερναν πανικό και φοβέρα απ’ όπου περνούσαν και όποιοι τους αντιστεκόταν τους σκότωναν επιτόπου.Αυτές τις ομάδες των Τούρκων κυνηγάει και εξολοθρεύει ο Σκοτεινιανός με τον Σιλαμνιανό ή Κατσικογιάννη, τον Διαβόλη που ήταν και πρωτοξάδελφός του και άλλους συναγωνιστές από την περιοχή. Είχαν γίνει ο φόβος και τρόμος στους Τούρκους και είχαν δυσκολέψει τις αποστολές τους τις οποίες και σιγά-σιγά άρχισαν να περιορίζουν….

Οι παρακάτω Λα’ι’κοί στίχοι που διασώθηκαν μας μεταφέρουν σε ένα από τα πολλά περιστατικά που διαδραματίστηκαν στην περιοχή…

‘’…Οι Τούρκοι κατεβαίνανε κι’ ήτανε λυσσασμένοι

μα δεν εφανταζότανε το τι τους περιμένει

Το μπα’ι’ράκι πήγαινε στις Γούβες αποπέρα

και μιά κοπέλα έκλαιγε και φώναζε πατέρα

Και ο πατέρας φώναζε Μανώλη τα οζά μου

οι Τούρκοι μου τα πήρανε, δεν είναι μπλιό δικά μου

Και ο Μανώλης φώναζε,μην κλαίς και μη φοβάσαι

κι’ αν θέλει ο Θειός κι’ η Παναγιά, πάλι μ’ οζά θέ να ‘σαι…

Ωστόσο εκατέβαινε κι’ ο Γιώργης από πέρα

κι’ εβάσταν το μαλτίνι ‘ντου εις την δεξά ‘ντου χέρα.

Άφησε αγά τα πρόβατα κι’ εγώ δα σε πλερώσω…

Ξαμώνει ‘ντου και πέζει ‘ντου αναμεσίς στα μάθια

κι’ η κεφαλή ‘ντου σκόρπισε εις εκατό κομμάθια

Πέζει ‘ντου ο άλλος [Τούρκος] μπαλωθιά,μ’ αυτή γλυστρά και πέφτει

τον Γιώργη μπάλα δεν χτυπά, γιατί ο Θειός τον βλέπει.!

Εδά σου δείχνω εγώ μπουρμά, τσι μπάλες πως τσι παίζουν

πως τσι σκοτώνουν τσι ρωμιούς και πώς τσι σα’ι’τεύγουν

Σηκώνει το μαλτίνι ‘ντου και παίζει και στον άλλο

κι’ αμέσως τον εξάπλωσε, χωρίς να κάμει ζάλο

Αφού σκοτώνει και τσι δυό, βρίσκει την συντροφιά ‘ντου

τα άλλα δυό τ’ αδέρφια ‘ντου δεν ήτανε κοντά ‘ντου

Ελάτε αδέρφια αγαπητά,να πά ξεκουραστούμε

να πάμε οθε ‘ντο χωριό, να φάμε και να ποιούμε…

Στις Γούβες κατεβήκανε και πάν’ στου Χηρακάκη

απου το ‘νε σκοτώσανε το ίδιο μπα’ι’ράκι

Κι’ η κόρη ‘ντου τως ήγερνε κι’ ήκλαιγε σαν τον Πέτρο

γιατί το ‘νε σκοτώσανε το κύρη τζης εφέτο..

Σώπα κοπέλα μου μη κλαίς κι’ αμέσως το πλερώσαν

το αίμα του πατέρα σου, γρήγορα ανταποδώσαν

Κι’ ώσπου να ζεί ο Σκοτεινιανός, με τον Κατσικογιάννη

κι’ ο Διάβολος απ’ το Μοχό, θα κάνουμε κουρμπάνι

Θα πολεμούμε την Τουρκιά με σφαίρες και με μπάλες

γιατί εξεχωρίσανε παιδιά απ’ τσι μαννάδες…

[..το τραγούδι ήταν μεγάλο και εξιστορούσε και άλλα γεγονότα, αλλα διεσώθει μόνο το συγκεκριμένο απόσπασμα..]

Ο Σκοτεινιανός με την ομάδα του αγωνιζόταν μέχρι  που εγκατέλειψαν οι Τούρκοι την περιοχή, προστατεύοντας τους κατοίκους της Λαγκάδας και τα βόρεια παράλια από τις Γούβες μέχρι το Σίσι, εξοντώνοντας όλες τις ομάδες των Τουρκοκλεφτών…Αργότερα μετά την απελευθέρωση της Κρήτης, η Πολιτεία αναγνωρίζοντας την προσφορά του στον αγώνα του απέμεινε ίσόβια σύνταξη οπλαρχηγού.!

Μετά που έφυγαν οι Τούρκοι από τον Μοχό επιστρέφει και φτιάχνει ένα σπίτι έξω από το χωριό ..[στον Νταερέ ] όπου και μένει πλέον μόνιμα. Παντρεύεται την Δέσποινα την Παναγιωτάκη και κάνουν δύο παιδιά, την Μαρία [αργότερα γυναίκα του Κουτσογιάννη..Διαμαντάκη.] και την Καλλιόπη [αργότερα γυναίκα του Πρίτσιπα..Φρουδαράκη.]

Μέχρι το 1940 κατοικεί στον Μοχό και ασχολείται με την γεωργική.

Με την επίθεση των Γερμανών στην Κρήτη αφήνει πάλι το χωριό ..[και παρά την ηλικία του, ήταν τότες 68 χρονών] τρέχει από τους πρώτους στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου και λαμβάνει μέρος στην εξόντωση των Γερμανών αλεξιπτωτιστών, στις 20 του Μάη.Ηταν από τους λίγους που διέθεται δικό του οπλισμό και αποδεκάτησε μεγάλο αριθμό εισβολέων.

Παλιός αγωνιστής, τόλεγε η ψυχή ‘ντου δεν δείλιασε καθόλου και για δεύτερη φορά πρωτοστατεί στο κάλεσμα της Πατρίδας και υπερασπίζεται τον τόπο του παίρνοντας στον λαιμό ‘ντου πολλές  ψυχές των βαρβάρων.Μετα την πτώση του αεροδρομίου φορτώνει τρία μουλάρια με οπλισμό που είχε πάρει από τους Γερμανούς,  τον μεταφέρει στο χωριό και τον μοιράζει σε ντόπιους αγωνιστές, βγαίνοντας  πάλι στα βουνά της περιοχής όπου αρχίζει  την αντίστασή του  στο εισβολέα μαζί με άλλους αντάρτες μεχρι το 1944.

Το παράπονό του ήταν ότι δεν τον άφησαν οι τοπικές αρχές να πολεμήσει όπως αυτός ήθελε γιατί φοβόταν αντίποινα των Γερμανών στους κατοίκους της περιοχής.Αφορμή στάθηκε το γεγονός ότι σκότωσε μιά μέρα τον επικεφαλής σημαιοφόρο μιάς ομάδας Γερμανών, που κατευθυνόταν από το αεροδρόμιο στο Ηράκλειο και οι αξιωματικοί  του Χίτλερ απειλούσαν πως θα απαντούσαν με ομαδικές εκτελέσεις.

Μετά την απελευθέρωση της Κρήτης, του απενεμήθει αργότερα, διά βασιλικού διατάγματος ο Πολεμικός Σταυρός.

Το 1931 πέθανε η γυναίκα του, οι κόρες του παντρεύτηκαν και αυτός  ζούσε μόνος στο μικρό σπίτι που είχε φτιάξει στον Νταερέ, συντροφιά με τα αναρίθμητα λάφυρα που είχε πάρει από τους Τούρκους και τους Γερμανούς αργότερα…[όπλα,σφαίρες, μαχαίρια, προσωπικά αντικείμενα αγάδων,μέχρι και ένα αλεξίπτωτο είχε στον οντά κρεμασμένο…] Αγαπούσε τόσο πολύ κάποια από τα όπλα του[..τα λάτρευε μπορούσα να ‘πώ..] που κάθε Μεγάλη Τετάρτη τα πήγαινε στην εκκλησία και τα ράντιζε με Αγιασμό.

Το πώς ήταν άτρωτος στα βόλια των εχθρών το απέδιδε σε κάτι ασημένια χαμαήλια που φορούσε πάντα στον μπέτη ‘ντου, σε μιά θήκη με ανάγλυφο τον Άη-Γιώργη που περιείχε μέσα Τίμιο Ξύλο…Άγια Λείψανα και ένα ασημένιο Αγιοκωνσταντινάτο.

Στα τελευταία του χρόνια είχε ένα άσπρο άλογο με μιά όμορφη σέλα, το καβαλούσε, ντυμένος με την Κρητική του ενδυμασία και αρματωμένος με τα αγαπημένα του όπλα  πήγαινε ταχτικά στο Ηράκλειο και έπαιρνε μέρος ως τιμώμενο πρόσωπο σε διάφορες Ιστορικές και Πολιτισμικές εκδηλώσεις. Περνούσε από τα μέρη που είχε πολεμήσει και αναζητούσε όσους από τους παλιούς συναγωνιστές του ζούσαν ακόμα και αναστορούνταν  τα  ένδοξα κατορθώματά τους…[..όλο καμάρι και περηφάνια, θαρρείς και διαφεύντευγε ακόμα την περιοχή..και προστάτευγε τους συνανθρώπους του.!!]

Πέθανε στις 18 Απριλίου το 1960 και ετάφει στον Μοχό με στρατιωκό άγημα τιμών και ρίψεις πυροβολισμών…!!!!!

Ο Σκοτεινιανός με τον Κουρουπαντώνη [Λυράρης] στην Αθήνα..[επίσημοι προσκεκλημένοι της Πολιτείας στις εκδηλώσεις που έγιναν στο Παναθηνα'ι'κό στάδιο για την ένωση της Κρήτης με την μητέρα Ελλάδα...]

Ο Σκοτεινιανός στο Ηράκλειο πάνωπλος το 1950..[ξεχωρίζει στον μπέτη του ο Πολεμικός Σταυρός που του είχε απενεμηθεί με βασιλικό διάταγμα για την προσφορά του στους αγώνες της Πατρίδας..]

Ο Σκοτεινιανός έφιππος

Ο Σκοτεινιανός  με το όπλο στο ένα χέρι...και το βαγί στο άλλο

Ο Σκοτεινιανός στο Ηράκλειο..με το καμουτσί στο ένα χέρι και το κεχριμπαρένιο κομπολόι στο άλλο

Ο Σκοτεινιανός με το αγαπημένο του άλογο

Ο Σκοτεινιανός σε νεαρή ηλικία [κάτω αριστερα] με άλλους καπετάνιους της περιοχής...[ ο διπλανός του πιθανόν να είναι ο ΜπιτζαροΜιχάλης  απο τον Μοχό]

Ο Σκοτεινιανός με τον Κουρουπαντώνη [στο κέντρο] σε κάποια εκδήλωση στο Ηράκλειο

Ο Σκοτεινιανός με συγγενείς του Πρίτσιπα στο Ηράκλειο

Η Κόρη του Σκοτεινιανού...Μαρία Διαμαντάκη

Η άλλη Κόρη του Σκοτεινιανού Καλλιόπη Φρουδαράκη