Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Προετοιμασία...Κρασοβάρελων..!!!

Σαν έφτανε ο Αύγουστος, με το καυτό λιοπύρι
και καμποτραγουδούσανε, οι φτερωτοί τσιτσίροι
μές το κατακαλόκαιρο, στου τρυγητού την φούρια
και στα δεντρά ‘πομένανε, δερματοσκελετούρια…
Εγροίκουνα τις ερμηνιές, που δίνει ο νούς ο σώφρων
 των σταφυλοπαραγωγών κι’ αμπελοφιλοσόφων
ότι με τα τραγούδια τους και με τη μουσική τους
εβοηθούσανε κι’ αυτοι εις την αμπελική τους.!
Γρηγοροκαμωνότανε, των σταφυλιών οι ρόγες
και χόρταινε τ’ αμάτι σου, μόνο απου τσι ‘θώριες…
[…κι’ από τα ξυλοβάρελα, ξεσφίγγανε τσι ντόγες..]
Για να τα καθαρίσουνε,  να βγάλουνε τη  φέτσα
τα κατακάθια του κρασιού, πού ‘χαν ‘πομείνει μέσα…
Λούνι το ονομάζανε αυτό το λασποκράσι
σαν κοκινόπηχτο ζουμί, από σαπιοκεράσι.!
Παίρνουν τα σύνεργα φωτιά, οι ξύστρες, τα σκεπάρνια
κι’ ο βαρελάς ζαλίζεται, απ’ τα ξυνοσπιρτάδια
Αρπάζει το βαριόσφυρο και την φαρδιά του σμίλα
 ξεσφιγγοτσερκουλιάζοντας, σιγά – σιγά τα ξύλα
 [..και κόβγεται η ανάσα ‘ντου, απ’ την ξυνοκρασίλα.!!]
Κεφαλοσπιρταδιάζεται  και ψιλομαστουρώνει
καθώς απ’ τσι σφιχτοδεσιές, το απελευθερώνει
Τα λαμαρινοστέφανα, τα περτσινοδεμένα
τα σιντεροζωστήρια ‘ντου χτυπά τα σκουριασμένα
[…και τα πλευρά ‘ντου διαλιούν, τα κρασοποτισμένα.!]
Του πάτου και τσι κορυφής, χαλά την στρογγυλάδα
και τσούζουνε τα μάτια ‘ντου, απ’ την φετσοσπιρτάδα
Παίρνει τα εις τα χέρια ‘ντου, τα μαυρομουζωμένα
και ξύνει τσι ξερόφετσες, που τά ‘χουν ποτισμένα..
Τη πιό μεγάλη μαστοριά, το δέσιμο την θέλει
να συναρμολογίσουνε, ως ήταν το βαρέλι
Να μή ‘πομείνει ανοιχτό, ούτέ ‘να τρυπαλάκι
γιατί μιά τρίχα να περνά, θα τρέχει το κρασάκι
και δεν ξυλομπαλώνεται μετά ,μα ούτε σάζει
θα  ξεδακρύζει το κρασί και θα αργοσταλάζει.!!
Το παραδείνει ο βαρελάς, καλοκαθαρισμένο
στα χέρια του αφεντικού, ομορφοπετσομένο..
Πιτίδια πρέπει ‘ντως εδά να το νεροξεπλύνουν
και τα μπουγαδοτσίκαλα στις παραστιές τους στήνουν
Κλωνάρια θρίμπας ρίχνουνε μές το νερό να βράσουν
πριχού στην βαρελοκοιλιά, μ’ ένα χωνί αδειάσουν
Την τρύπα του ταπώνουνε και το αργοκυλούνε
ίσαμε όλες οι πλευρές, να καθαροπλυθούνε.!!
Αν ήταν ξυδοβάρελο, θέλει άλλη θεραπεία
τ’ απιροφυτιλιάσματος, την διαδικασία.!
Λάδι κι’ απίρι βάνουνε, σε μία λεκανίδα
κι’ αφού το κάμουν αλοιφή, παίρνουνε μιά λουρίδα
Κομμένη απο ύφασμα και τη ‘νε πασαλίφουν
κι’ αφού τσι δώσουνε φωτιά, μέσα ντου τη ‘νε ρίχνουν
Ύστερα το ταπώνουνε κι’ η απιροκαπνίλα
σκοτώνει τα μικρόβια, απ’ την παλιοξυνίλα
μές την κοιλιά του βαρελιού, μύκητας δέν ‘πομένει
γιατί δηλητηριάζεται,κι’ ασφυξιοποθαίνει..
αφού το ξεταπώσουνε, για να ξεντουμανιάσει
έτοιμο είναι να δεχτεί, καινούργιου μούστου βράση.!
Τσουρλούντο και το βάνουνε στη θέση την δικιά ‘ντου
και το καλοστηρίζουνε, στην αργαστηρωσιά ‘ντου……
Χαρές και όμορφες στιγμές μες το μυαλό τους τρέφουν
Καλές σοδιές..Καλά κρασά…Καλές μεθυές να έχουν.!!!!
                                 Γιάννης Διαμαντάκης….2013
Κρασοβάρελα αδειανά...που σαπίζουνε στεγνά...σε κελάρια Μοχιανά...εις την Κάτω Γειτονιά..!!!

Κρασοβάρελα αδειανά...που σαπίζουνε στεγνά...σε κελάρια Μοχιανά...εις την Κάτω Γειτονιά..!!!
Κρασοβάρελα αδειανά...που σαπίζουνε στεγνά...σε κελάρια Μοχιανά...εις την Κάτω Γειτονιά..!!!

Κρασοβάρελα αδειανά...που σαπίζουνε στεγνά...σε κελάρια Μοχιανά...εις την Κάτω Γειτονιά..!!!

Κρασοβάρελα αδειανά...που σαπίζουνε στεγνά...σε κελάρια Μοχιανά...εις την Κάτω Γειτονιά..!!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...