Λιχουδιές και Καλούδια.! Πιταρίδες

Διαμαντάκης Μαρίνας χειροποιήματα...Συκοπιταρίδες.!

ΛΙΧΟΥΔΙΕΣ και ΚΑΛΟΥΔΙΑ

Περί  Πιταρίδας ο  λόγος….

Λέν’ η συκιά απ’ το Θεό, πώς είν’ καταραμένη

με του Ιούδα τον πνιγμό, την έχουν χρεωμένη

Μα ‘γώ θωρώ τα σύκα τζης, γλυκά ’ναι σαν το μέλι

και  δέν υπάρχει άνθρωπος απού να μή τα θέλει

Είναι ο πιό γλυκός καρπός, που η φύση μας προσφέρει

και γίνεται η συγκομιδή, πάντοτε καλοκαίρι

Σε υψηλή εκτίμηση, απο  τσ’ αρχαίους χρόνους

εγροίκουν πώς τον είχανε κι’ εγώ απ’ τους προγόνους

Γιατί ’χαν δυνατότητες, να τον διατηρήσουν

φύλαγαν για την πάρτη τους , είχαν και να πουλήσουν

ακόμα και στου ποιό φτωχού, νά ’θελα μπείς στο σπίτι

το σύκο τ’ Αυγουστιάτικο ποτέ δέν του ξελείπει

Όσα δεν τρώγαν φρέσικα, στον ήλιο τα απλώναν

τ’ ανοίγαν ομοιόμορφα κι’ ανάσκελα τα στρώναν

πάνω σε σανιδόταβλες, γιά σε ξεροκλαδίστρες

κι’ αδειάζαν τσι καλαμωτές, που τά ’χαν κωφινίστρες

Στον ήλιο τα παρέδιναν, γιά να τ’ αποξηράνει

απάνω εις τα  δώματα, που ίσκιος δεν τα πιάνει.

Πεντ’ έξη μέρες αρκετές, είναι για να στεγνώσουν

από ’κιας τα μαζώνουνε, να τα διαμορφώσουν

Ένα φλασκολεκάνιδο, μικιό ’χουν για καλούπι

και φύλο-φύλο χτίζουντα,..τί μαστοριά και τούτη.!!

Ανάσκελα τοποθετούν, τσι γύρω-γύρω όψεις

στα λεκανοτοιχώματα, να μή κολούν οι στρώσεις

με τη σουσαμωτή κοιλιά, ύστερα γυρισμένη

πάνω στη φλούδα τ’ αλλονού, το ένα τ’ άλλο μπαίνει

Σφίγγουν το χέρι τους γροθιά και σπρώχνουν με τα κότσια

να μή ’πομένουνε κενά, μέσα κι’ αεροτόπια

Αφού το σχηματίσουνε, ως τα λεκανοχείλια

βγάνουν ‘το, χορτοδένουν ‘το, σφιχτά μα και πιτίδια

Έτοιμα για το φούρνισμα, για ν’ αποξηραθούνε

να φύγουν όλα τα υγρά και να  μή σκουλικιούνε

Ετσά μεζές για την ρακή, θαρρώ δέν είναι άλλος

αυτός που τον ενόησε, ήταν σοφός μεγάλος.!!!!

                                          Γιάννης Διαμαντάκης…2013

Σοδειά 2013...Διαμαντάκη Γιώργη...[Γιωρνός]