ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΔΕΣ....ΛΑΓΟΥΔΑΚΗΔΕΣ..[ Λεμονάς ]!!!!

ΛΑΓΟΥΔΑΚΗΣ Μιχάλης..’’Λεμονάς’’

ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ Αικατερίνη 

Μανώλης Πετειναράκης [ Νέακας]…Γεώργιος Σουρανάκης [ Μηλάκος ]…Παραδουλάκης Ιωάννης [ Παραδούλιος ] και [ Λεμονάς ]

Χαρές και πίκρες τσι ζωής, είν’ ανεκατωμένες

και σε ασπρόμαυρα χαρτιά, τσι βρίσκω τυπωμένες

στα σπίτια των συγχωριανών, σαν χρονομαρτυρίες

αλλότινων καιρών στιγμές, παλιές φωτογραφίες

που κάθε μιά το νόημα, το εδικό τζης έχει

κι’ εκφράζει το συναίσθημα, αυτού που την κατέχει.!

Έτσι βουβά και σιωπηλά, μιλούν με δίχως λόγια

σαν τα νεκρά που πάψανε να λειτουργούν ρολόγια

και εις το δευτερόπεπτο, που χρονοσταματήσαν

μία στιγμή ολόκληρης ζωής σκιαγραφίσαν

Να βοηθά την σκέψη μας, να μην ξελησμονήσει

Μορφές ανθρώπων εδικών, πού ‘χαμε αγαπήσει

και να τους μνημονεύγουμε, να μην παραπονιούνται

γιατί ‘ποθένουν δυστυχώς, μόνο όσοι ξεχνιούνται…!!!!

Βελγάκης Γεώργιος και Λαγουδάκης Μιχάλης…1956

Λαγουδάκη Μαρία και Τροχαλάκη Κατερίνα..[ Αδερφές ]

Ο Καρακατσάνης με την γυναίκα ‘ντου στο καφενείο που είχε στην πλατεία

Λαγουδάκης Μιχάλης…1954..Μαθητής 2ας Γυμνασίου..[ το Ιδιωτικό Γυμνάσιο-Λύκειο Μοχού..‘’ΑΠΌΛΛΩΝ’’τότες, στεγαζόταν στου Γιατρού του Κριτσωτάκη το σπίτι..]

Άγνωστοι…[ η φωτογραφία ήταν σαν οπισθόφυλλο, πλάτη πίσω από άλλη κορνιζαρισμένη φωτογραφία]

Νταουχιάννης και Λεμονάς…πατέρας και Γιός

Λαγουδάκης Μιχάλης [ Λεμονάς]…Γιάννης Ταμπακάκης [Πιταρίδας]…και Ανυφαντάκης Μανώλης [ Μανταλένης]…1960

Λευτέρης Καρακατσάνης

Λευτέρης Καρακατσάνης …φαντάρος

Λαγουδάκης Μιχάλης 1959..φαντάρος

Καρακατσάνης Αλέξανδρος

Στου Λεμονά το φτωχικό, του Λαγουδο Μιχάλη

χίλια καλούδια μού ‘χε’ναι, εις το τραπέζι βγάλει

όταν τον επισκέφτηκα, να μου εξιστορίσει

οτί ‘χε μέσα στο μυαλό, απ’ τα παλιά κρατήσει.!

Γιατί ‘χει μνήμη ελέφαντα, φιλήσυχου θηρίου

μιάς και υπήρξε μαθητής, κάποτες κολεγίου

που στεγαζόταν στον Μοχό και επηγαίναν όσοι

είχανε την ευχέρεια, να αποχτήσουν γνώση

Μόνο γραφή κι’ ανάγνωση, εδιδασκόταν τότες

κι’ οι ποιό πολλοί δεν διάβηκαν, ποτέ σχολείου πόρτες.!

Γιατί οι συνθήκες τσι ζωής, δεν τους το επιτρέπαν

και με αβεβαιότητα, το μέλλον τους εβλέπαν

Ήταν οι εποχές κακές και οι ανθρώποι όλοι

δύσκολα αποφάσιζαν να φύγουν για την πόλη

Γιατί ‘χαν στόματα πολλά να θρέψουν που πεινούσαν

κι’ όσοί ‘χαν μπράτσα δυνατά, την γή καλλιεργούσαν

και για τον επιούσιο, τσι μέρας επαλεύγαν

ήταν λιτοί κι’ απέριττοι, πολλά δεν εγυρεύγαν..!!!!!

Λευτέρης Καρακατσάνης…Αικατερίνη Καρακατσάνη…Καλή του Τρυγώνα…Στελλιανή του Βασίλη…Χρυσώ του Λάστιχου…Κάτω. Αντώνης του Τρυγώνα…Μαλιώτισα…Δήμητρα του Λαντουρίδη…και Δαβής

Καρακατσάνης Λευτέρης….Κριτσωτάκης Γιάννης [Ντανταντούνης]…Καρακατσάνης Αλέξανδρος….ΧριστοΜανώλης…Ειρήνη Καρακατσάνη…και Αικατερίνη Καρακατσάνη

1962…Καρακατσάνη Ειρήνη…Σοφία του Κούβο…Καρακατσάνης Λευτέρης….Αικατερίνη...και Ψυχογιουδάκη Ευαγγελία [ του Μάστορα η κόρη που πνίγηκε στην Σταλίδα]

Λευτέρης Καρακατσάνης….Ιωάννα…Ειρήνη…Αικατερίνη…Αριστοτέλης…και οι Γονέοι. Μανώλης Καρακατσάνης…και Μαρία Καρακατσάνη [Γιακουμάκη]

Καρακατσάνης Μανώλης….Μαρία Καρακατσάνενα…Ειρήνη Καρακατσάνη…Ιωάννα Καρακατσάνη…Λευτέρης Καρακατσάνης…Αικατερίνη Καρακατσάνη…και Αριστοτέλης Καρακατσάνης

Πανηγύρι στην Κερά…Ιωάννα Καρακατσάνη…Μαρία και Ειρήνη Καρακατσάνη…Βαγγελιώ Κριτσωτάκη [του Λελώνα]…ΛελωνοΚατερίνα…και το παιδί του Μανώλη του Χρήστου Θεοδώρα Χρηστάκη

Τροχαλάκη Μαρία…Τροχαλάκης Γιώργης [ Γελάσης] ..και Μαρίνα Σταματάκη

Μαρία Τροχαλάκη..[ Γελάσενα ]

Λευτέρης Καρακατσάνης…Καγιαμπής Γιάννης

Καρακατσάνης Λευτέρης…Στεφανάκης Μανώλης [ ΜαυροΓιάννης] και Αντώνης του Τρυγώνα

Φρουδαράκη Μαρία [ του Τυρή ]…Κατίνα Χατζάκη [ του Μπαγκράτη ] και Καρακατσάνη Ειρήνη

Τροχαλάκη Αικατερίνη…[ Γελάση ]

Δημήτρης του Μπιτζάρο…Μαργαρίτα τα’ Αγγλίας…Φωτεινή του Μπιτζάρο…Καστιγάκη – Βογιατζάκη Μαρία…Μπιτζαράκης Γιώργης…Νικόλης του Τρόχη…Μαρία του Νέακα…Θειαμπουλάκι…Γιάννης Καρακατσάνης……-…..Λούμακας Γιώργης και ΠετρακοΓιώργης

ο Μιχάλης Λαγουδάκης με την Μάνα ‘ντου στην Σταλίδα…1957

Λαγουδάκης Μιχάλης..[ Λεμονάς ]

‘’Λεμονά’’ λένε το γιούδι…του Νικόλη του Λαγούδη

ή αλλιώς του ‘’Νταουχιάνη’’…που με τον Καρακατσάνη

….[ απού είχε το ντουκιάνι..]

στην πλατεία συγγενέψαν…τα κοπέλια τους παντρέψαν.!

Κατερίνα και Μιχάλης…άνθρωποι τσι βιοπάλης

Από τ’ αγροκτήματά ‘ντους…βγάζαν τα υπάρχοντά ‘ντους

με τον έντιμό τους τρόπο…με ιδρώτα και με κόπο

και με την μικροσοδειά τους…αναθρέψαν τα παιδιά τους.!

Ένα γιό και μία κόρη…κι’ ένα άτυχο αγόρι

Την Μαρία, τον Νικόλη…και τον άμοιρο Μανώλη

που δεν πρόλαβε να ζήσει…πάνω πούχε ‘κοσαρίσει

Ο κακούργος χάρος βγήκε…παγανιά και το ‘νε βρήκε

κι’ ήβαλέ ‘ντο’νε σημάδι…να τον πάρει ένα βράδυ

Κι’ ύπουλη λαβωματιά…εις τα στήθη ‘ντου βαθιά

του αφήνει και μισεύγει…που κανείς δεν την γιατρεύγει

Κι’ όσοι και να προσπαθήσαν…ζωντανό δεν τον κρατήσαν

τρείς Δεκέμβρη καταλήγει…η ζωή του ήταν λίγη

πρίν το δυό-χιλιάδες ‘μπεί…τι μπορεί κανείς να ‘πεί

που σε τέτοιες περιπτώσεις…λόγο δεν μπορείς ν’ αρθρώσεις

[….και παρηγοριά να δώσεις…]

Μοναχά σιωπή και θλίψη!..ποιός τολμά να κάμει κρίση

στου Θεού τις εντολές…προσευχήσου και μην κλαίς

και μνημόνευγε αν θές…τις Μορφές…και τις Ψυχές…!!!!

Το άμοιρο Μανωλιό

Λαγουδάκης Μανώλης....αλλότινων καιρών χαρές..

Τροχαλάκης Θεοδώσης [ Πολιτικός μηχανικός] Εργάστηκε στα Ιεροσόλυμα…στην Περσία και στην Αμερική όπου και απέθανε

το διαβατήριο για τα Ιεροσόλυμα της γυναίκας του Τροχαλάκη

Χριστίνα Τροχαλάκη...1948

Καρακατσάνη Αικατερίνη...1952

 Ο ‘’Λεμονάς’’ στις εκκλησιές, το νού ‘χε κολλημένο

μέχρι που εσυγκρούστηκε, με το κατεστημένο.!

και με την βούλα του Παπά, αλλά και του Δεσπότη

εδιαγράφει δυστυχώς, άγνωστο το διότι

Άμισθος δούλος ήτανε και του Θεού εργάτης

πιτήδειος σαν λιβανιστής και σαν καντηλανάφτης

Στα μανουάλια τα κεριά φρόντιζε που ανάβουν

να λιώνουνε σιγά-σιγά, να μη λαβουρδανιάζουν

σαν άγρυπνος πιστός φρουρός, δίπλα στο ‘κονοστάσι

ξεφυτιλίζει το κερί, στο δάπεδο μην στάσει

Τα γράμματα της εκκλησιάς, όλα εγνώριζέ ‘ντα

απ’ όξω κι’ ανεκατωτά, σιγοψαλμούδιζέ ‘ντα.!

Παρών σε όλες τις χαρές, σε γάμους και βαφτίσεις

σ’ Ευχέλαια, Αγιασμούς κι’ Αγίων Παρακλήσεις

Παρών και στις Εξόδιες, στερνές ακολουθίες

να θυμιατίζει καθ’ οδόν, σε όλες τις κηδείες

πίστη καλή και θέληση, είχενε και γλακούσε

στο πρόσταγμα της εκκλησιάς και σ’ όλα βοηθούσε

και ψαλμωδός γινότανε, άλλος αν δεν υπήρχε

μιάς κι’ όλα τα τροπάρια, στην μάθησή ‘ντου είχε

γραφή μα και ανάγνωση από μικρός διδάχθει

και υπηρέτης άμισθος, στην Παναγιά ετάχθει..!!!

[..πρέπει από την Μάνα ‘ντου, καταβολές να είχε

γιατί θρησκευτικότητα, στο σόϊ τζης υπήρχε

Προτοξαδέρφια συγγενείς, ήταν με τσ’ Αρχοντήδες

τ’ αδέρφια του Λεόντιου και τους Χαριδημίδες

Που βρήκαν το εικόνισμα, τσι κάτω Παναγίας

κτήτορες μα και δωρητές, της ίδιας εκκλησίας.!!!]

…Υπήρξε και σημαντηράς, αλλά και καμπανάρης

και σήμαντρα άμά ‘πιανε, άντε να του τα πάρεις

Μπροστάρης στις περιφορές, μα και στις λειτανίες

με το μυαλό σχεδίαζε και χάραζε πορείες

Ποιούς δρόμους θα βαδίσουνε, ποιές στράτες θα περάσουν

και που θα σταματήσουνε ευχές για να διαβάσουν.!

Αρτοπλασίες, πρόσφορα, δώρα πιστών ανθρώπων

συγκέντρωνε εις το κελί, μετά των επιτρόπων

και τα πανέρια γιόμιζαν, άρτους τεμαχισμένους

που ποιό μπροστά ‘χε του Παπά, το χέρι ‘βλογημένους

[..και τους διαμοιράζανε, στους παρευρισκομένους.!]

Δεν έλειψε από λειτουργιά, ούτ’ από πανηγύρι

ούτε Δεσπότη χάλασε, μήτε Παπά χατήρι

Ασχέτως πώς καμιά φορά, στα νεύρα ‘ντου απάνω

του ξέφευγε και ήλεγε κουβέντες παραπάνω

Άνθρωπο δεν επείραζε, αν δεν το’νε πατάξει

οσο μπορούσε ξάνοιγε, νά’νε σωστός κι’ εντάξει

Τώρα..ίντα συναίβηκε και το’νε διαγράψαν

φαίνεται πώς και στσ’ εκκλησιές τα πράγματα αλλάξαν

Άλλοι Παπάδες ήρθανε κι’ άλλα χαρτιά κρατούνε

αλλοιώς τα σχεδιάζουνε κι’ αλλοιώς τα μελετούνε

[…και δεν υπάρχει ‘’τι και πώς’’, σε ότι θα σου ‘πούνε]

Σκύβεις απλώς την κεφαλή και προσκυνάς το χέρι

που κάποιος λόγος όπλισε και ‘’τράβηξε μαχαίρι’’

Ανθρώπινα τα σφάλματα, αρκεί να συγχωρούνται

Χαράς τους πού ‘χουν δύναμη και τα ‘ξομολογούνται…!!!!!!!!!!!!

Ο ''Λενονάς'' μπροστάρης...καθοδηγητής της Ιερής πομπής

Παρών και στην περιφορά των Επιταφίων..

Επιτρόποι στην Κάτω – Παναγία…Λεμονάς…Σταυρούλης και Νικόλης του Νταμπάκη

Άη-Γιάννης στην Σταλίδα…Εορτή των Φώτων…1980

Του Ευαγγελισμού στην Κάτω –Παναγία

ο Λεμονάς Σημαντηράς…

Αλληλογραφία Τροχαλάκη...απο την Ιερουσαλήμ 1926

Ιερουσαλήμ..1930

Ιερουσαλήμ...1936

Περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στην Παλαιστίνη...

ο Τροχαλάκης Μιχαήλ....προσδιόρίζει το Περουσιακό του μοιράσι...

...ασπάζομαι την δεξιάν του πατρός μας....

Λεόντιος και Σοφία Αρχοντάκη...Ιεροσόλυμα 1931

Λεόντιος και Σοφία Αρχοντάκη...Αγιοταφήτες...Ιερωμένοι...

Ληξιαρχείον Μοχού...1933

Άδεια γάμου...1933

Τ' αχινοπόδια τσι Λαμπρής...

Ο Λεμονάς..αγγελαμοκουβαλητής...

Η Αικατερίνη με τα παιδιά τζης...

Ευχαριστώ τον Νίκο Λαγουδάκη για το φωτογραφικό υλικό που ευγενώς μου παραχώρησε...καθώς και τον Λαγουδάκη Μιχάλη για τα παλαιά αναστορήματά  που μου αφηγήθηκε και τα οποία αφού σταχυολογίσω θα αναφέρω σε άλλη ενότητα...επίσης ευχαριστώ και την Οικοδέσποινα Αικατερίνη   Καρακατσάνη για την φιλοξενία που μου πρόσφερε...!!!!!!!!!!!!