Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗΣ Γεώργιος….’’Πετροψαράς’’... Ο Λυράρης του Μοχού



ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗΣ    Γεώργιος….’’Πετροψαράς’’


Ο Τραγουδιστής τσ’ Αγάπης, ο λυράρης της  χαράς
είν’ ο Γιώργης  Παπουτσάκης, ο γνωστός  ‘’Πετροψαράς’’….!
Και τσι πέτρες να ‘ρωτήξεις θα σου ‘πούν ότι τον ξέρουν
γιατί όντε παίζει λύρα και αυτές μαζί χορεύγουν
Προπαντώς στον πηδηχτό ‘ντου λές και δίνει προσταγή
στην καρδιά την ξελογιάστρα και τα πόδια οδηγεί
[..και συνθέμελη κουνιέται κυκλορυθμικά  η γή..!!!]
Ο Παπουτσάκης Γιώργης στα παιδικά 'ντου χρόνια...


Απ’ τα παιδικά ‘ντου χρόνια όπου μουσική  γροικούσε
πήγαινε κι’ αφουγραζόταν, το μυαλό του εκεί κολλούσε
κι’ όσο ο καιρός περνούσε πλήθαινε και το μεράκι
μέχρι που το εδικό ‘ντου επουσούνισε λυράκι.!
Όταν το σχολειό ‘ξαργούσε κι’ ήταν μοναχός στο σπίτι
και εθώριε πως η Μάνα με τον Κύρη ότι λείπει
[εμαντάλωνε την πόρτα, ετζεμπέρωνε τον σύρτη.]
Εις την κάμερα την μέσα πήγαινε να μην γροικάτε
αλλα μυστικό ταλέντο μοναχό ΄ντου μαρτυράτε
Από  την κρυψώνα βγάνει, το λυρί και το δοξάρι
απ’ τον γιό του ‘’Αροδάκο’’τον Κωστή το είχε πάρει
[ και το είχε φυλαγμένο μη το πάρουνε χαμπάρι..]
Μοναχός του προσπαθούσε τις χορδές να συντονίσει
σε χαμηλωμένους τόνους τον σκοπό να ξεκινήσει
Κι’ ότι είχε απ’ τους άλλους με το νού συγκρατημένα
άρχιζε  και μάθαινέ ‘ντα, ήπαιζέ’ντα ένα – ένα
Αλλα  πόσο να κρατήσει το μεράκι ‘ντου κρυμμένο
μέχρι που μιά ‘μέρα βρήκε το λυράκι ‘ντου σπασμένο…
Όμως δεν τον μεταπείθουν ούτε η γνώμη ‘ ντου αλλάζει
βρίσκει απ’ τον ‘’Χριστογιάννη’’άλλη λύρα κι’ αγοράζει
Μα πολύ καιρό και τούτη δεν στεργιώνει όπως κι’ η άλλη
τρίτη λύρα αγοράζει απ ‘ τον γέρο ‘’Πορτοκάλη’’.!
Είχε πλέον μεγαλώσει, ήτανε δεκαοκτάρης
κι’ άντε τώρα να μπορέσεις το λυράκι να του πάρεις…….
Ο Πετροψαράς έφηβος...

Τις δικές του τις παρέες άρχισε να σχηματίζει
και με θάρρος και άέρα κάθ’ αργά να ‘ξεπορτίζει
Να πηγαίνει εις τα σπίτια απου το ‘νε προσκαλούσαν
φίλοι και γνωστοί παρέα κι’ όλη νύχτα εγλεντούσαν
Είχε γίνει πλέον άντρας και ισότιμα μετείχε
πρόβλημα απ’ τους ανθρώπους τους δικούς δεν υπήρχε
Ίσα – ίσα που κι’ οι ίδιοι τό ‘χανε κρυφό καμάρι
να γροικούν καλές κουβέντες για τον γιό τους το λυράρη.!
Ο ‘’Κουρουπαντώνης’’ ήταν Προτομάστορας ετότες
όλοι εκεί εστηριζόταν.. πάνω στις δικές του νότες
Τα τραγούδια κι’ οι σκοποί ‘ντου είχανε δικό τους χρώμα
ως τα σήμερα υπάρχουν και χορεύονται ακόμα
Χάρις του ‘’Πετροψαρά’’ τον ζήλο, αλλα και την μαεστρία
που συνέχισε να γράφει την δική ‘ντου Ιστορία.!!
Κάσας...Πετροψαράς...Κισσαμίτης

Στου χωριού τα πανηγύρια που δεν ήτανε και λίγα
άμα βάλεις και δυό – τρία που γινόταν στην Σταλίδα
[ του ‘’Πετροψαρά το χρώμα έχουνε και την σφραγίδα.!]
Πανηγύρι δίχως λύρα δεν γινότανε ετότες
ευκαιρία εγυρεύγαν να γλεντίσουν οι αγρότες
Τις σκολάδες αποσπέρας τις δουλειές τους σταματούσαν
και την χάρη των Αγίων που γιορτάζανε τιμούσαν
Απ’ τις εκκλησιές πορίζαν πρίν το ‘’δι’ ευχών’’να ‘πούνε
και σε παραδίπλα χώρους ξεκινούσαν να γλεντούνε
Όλοι κάτι εκρατούσαν να προσφέρουνε στον Άγιο
να τους δώσει ευλογία μα και στην ζωή κουράγιο
Είχανε και το καλάθι με καλούδια γεμισμένο
να ταϊσουν να ποτίσουν εδικούς τους μα και ξένο
Καταγής καθίζαν όλοι και γινόταν μιά παρέα
ευχολόγια ανταλάζαν λόγια όμορφα κι’ ωραία
Και γεμίζαν τα ποτήρια με τα γηγενή ποτά τους
εκερνούσανε και ‘πίναν και γελούσαν και τ’ αυτιά τους.!
Δεν αργούσε’νε το κέφι να φουντώσει να σκορπίσει
το λαγούτο και η λύρα είχε  ήδη ξεκινήσει
[ κι’ αδιάφορο κανένα δεν μπορούσε να αφήσει.!]
Από τσι πετροκαθίστρες ένας – ένας σηκωνόταν
και εις του χορού τον κύκλο χέρι – χέρι επιανόταν
Κι’ εκαμάρωνε κι’ ο Άγιος χορευτές μα και λυράρη
‘’π’ εν χορδαίς και εν οργάνοις’’του τιμούσανε την χάρη
Ήταν εθιμοτυπία τότες καθιερωμένη
στου χωριού τα πανηγύρια νά’νε όλοι καλεσμένοι
Και κανείς πιστός δεν είπε όχι εις τις ξεφαντώσεις
μιάς και τζάμπα ήταν όλα δεν ζητούσαν να πληρώσεις
Με τα λίγα υπάρχοντά τους που καλαθοκουβαλούσαν
φτάνανε για να κεράσουν όλους που γλεντοκοπούσαν
Αφιλοκερδώς επαίζαν κι’ οι οργανοπαίχτες όλοι
ξέχωρη στο νόημά της ήτανε η κάθε σκόλη
Αφορμή για να γιορτάσουν στους αγρούς και στις πλατείες
στα βουνά και στα λαγκάδια, όπου υπήρχαν εκκλησίες
Και να σμίξουνε ανθρώποι απου δεν πολυθωριούνται
που για άλφα – βήτα λόγους στην αμοναξιά ‘ντους κλειούνται
Και να πάρουν μιά ανάσα ν’ αλαφρώσει η ψυχή τους
απ’ τα βάσανα που δέρνουν μέρα – νύχτα το κορμί τους
[ προπαντώς οι ποιό μεγάλοι πού ‘χουν μείνει μοναχοί τους..!!!]

Πετροψαράς...Τυράκης Δημήτρης



Σπανίως  σπίτι θα βρεθεί να μην έχει καλέσει
τον Γιώργη τον ‘’Πετροψαρά’’ για πάρτη τους να παίξει
εις των παιδιών τους τις χαρές, για εις τις εδικές τους
για  εις τις ονομαστικές, προσωπικές γιορτές τους
Κι’ εκείνος δεν αρνήθηκε ποτέ την προσφορά του
ήταν τιμή ως έλεγε, συγχρόνως και χαρά του
Και δεν χάλασε χατήρι σε κανένα συντοπίτη
έτρεχε με προθυμία εις το εορτάζων σπίτι
αφιλοκερδώς και τζάμπα, ότι φάνε κι’ ότι πιούνε
τσι φτωχολογιάς τα γλέντια  το μυαλό σου ξεγελούνε.!
Ήταν  όλοι αδελφωμένοι στην χαρά μα και στον πόνο
ήθη κι’ έθιμα κρατούσαν αναλίωτα στο χρόνο
Είχαν χάρες οι ανθρώποι και περίσσευμα ψυχής
κι’ ενωμένοι προσπερνούσαν τις προκλήσεις τσ’ εποχής..!
Μονιασμένοι ζούσαν όλοι έριδες μαλιές δεν είχαν
ούτε και ζηλοφθονίες μεταξύ τους δεν υπήρχαν
Αγνοούσανε το χρήμα, όχι πως τους ενοχλούσε
μα γιατί η ανθρωπιά τους πάνω απ’ όλα υπερτερούσε
Κι’ ένοιωθε ο ‘γείς τον άλλο και κανένας δεν αρνιόταν
όταν την βοήθειά του ο πλησίον χρειαζόταν
Όπως ‘μπόριε ο καθένας συμμετείχε στον αγώνα
και τον άγραφο τηρούσαν της φιλανθρωπιάς κανόνα
Που εκφράζεται συνήθως με τα συναισθήματά τους
και τον νοιώθεις να σ’ αγγίζει όταν βρίσκεσαι κοντά τους
Είναι αύρα, είναι χάδι, είναι αναπνιά ζωής
που πηγάζει απ’ τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής..!!!
[ Σε μιά  τέτοια κοινωνία έτυχε να μεγαλώσει
ο ‘’Πετροψαράς ‘’ ο Γιώργης και την αύρα της να νοιώσει.! ]
Γλέντι σε σπίτι στο Μετόχι...


Με χαρτί και με μελάνι δεν μπορείς να περιγράψεις
μιά  ζωή ενός ανθρώπου που αδυνατείς να φτάσεις
γιατί δεν μετρά η γνώση εις την όλη Ιστορία
πρέπει ο ίδιος νά ‘χεις  νοιώσει την δική ‘ντου εμπειρία..!!!
Πανηγυριώτικο γλέντι...


Ήκαμε και κυνηγάρης…στα βουνά και στα λαγκάδια
Εις τις κάμπους λαγωνάρης…πετροπερδικάς στα πλάγια
Το ‘’Πετροψαράς’’ αλήθεια…δεν κατέχω τι δηλώνει
ούτε ξεψαρίζει δύχτια…ούτε ξέρει ν’ αγκιστρώνει
[..ίσως νά’ταν τσι στεριάς…κάποτες καλός ψαράς..!!!]
Ο Νικόλης του Χαμάλη με τον Πετροψαρά...
Ο Πετροψαράς...κυνηγός.!
Πετροψαράς....Χαμάλης
Γλέντι στο Μοχό....
Μπέμπης...Πετροψαράς σε πανηγύρι....


Γάμος στον Μοχό….Νύφη το Καλιό του Μπιζάνη
Πετροψαράς...Μπέμπης.


Πετροψαρας…Σιφογιωργάκης
Η γυναίκα του Πετροψαρά…το Βαγγελιώ του Μηνά….η Εύα τ’ Αριστόδημου…και το Βαγγελιώ του Μαγερογιάννη….1960
Παπουτσάκης Μανώλης με την αδερφή του Κατερίνα

Γιώργης Παπουτσάκης [ τσ’ Αρφανίνας ]…Κωστής Λαρετζάκης….Νίκος Ψυχογιουδάκης [ αξάδερφος του Γλυνού
Αγγελική Παναγιωτάκη με την κόρη της Αγάπη…[ γυναίκα του Μπλατζάρο από τσ’ Αστρακούς….σκοτώθηκε στον Βαθύ-Ποταμό σε αυτοκινητικό δυστύχημα…επιβάτης λεοφωρείου ]

Πιστοποιητικό Ταυτότητας τσι Κατοχής του Γιώργη τσ’ Αρφανίνας Παπουτσάκης
Δεκαπενταύγουστος στον Μοχό....
Απο τον γάμο του Πετροψαρά....
Ψυχογιουδάκης…..και  Γεώργιος Παπουτσάκης στην Μικρά – Ασία
Βάφτιση στις Γούβες…Του Πετροψαρά ο πατέρας….ο Μαντουροκωσταντής…ο Γιώργης τσ’ Αρφανίνας…Μιχάλης…Καλιό τσι Ποταμιανής…Αριστόδημος του Βούλγαρη…Παπά- Αντώνης…Ζαχάρης Λασιθιώτης
Βαγγελιώ του Μάστορα…η γυναίκα του Πετροψαρά….Παπουτσάκης τσ’ Αρφανίνας και Γιαννούλα του Βενέρη
Τυροδημήτρης....Πετροψαράς
Πανηγύρι τ΄Αή-Γιαννιού στα Πλάγια...
1957  Λαχανάς…ο Πετροψαράς με τον Γιάννη του Μηνά φαντάροι
Ο Πετροψαράς με τον Αλκιβιάδη Ρουσοχατζάκη [ του Λούκα]
Στρατιωτικές αναμνήσεις....
Γάμου χαρές......
Γλέντι στην εξοχή...
Γλέντι σε σπίτι....
Γλέντι στην Πλατεία του χωριού....
25 – 11- 1962…Νίκος Ξυλούρης….Κισσαμίτης και Γιάννης Ξυλούρης

Γλέντι σε σπίτι στο χωριό....

Πανηγύρι στο Κράσι....
Πετροψαράς....Καρακατσάνης



Σαν το πουλί σε πλήγωσε η τύχη η πανούργα
λαβωματιά αγιάτρευτη εις την δεξά φτερούγα
μπορεί να σε τραυμάτισε μα πρόλαβες ωστόσο
να μάθεις σ’ άλλους να πετούν όσο μπορούσες όσο.!
Και χαίρεσαι σαν τσι θωρρείς ν’ ανοίγουν τα φτερά τους
απ’ τον αέρα τους ρουφάς και ζείς με την χαρά τους….!!!!!
Στου σπιτιού 'ντου την αυλή......
                                                                                                    Γιάννης Διαμαντάκης....11 - 10 - 2014
Πάτα τους παρακάτω συνδ. και άκου ''Πετροψαρά''....




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...