ΖΕΡΒΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ….ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ ΕΛΕΝΗ....ΟΙ ΜΟΧΙΑΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ..!!!

Η Ελενίτσα και ο Ζερβάκης στρατιώτης....

Ανθρώποι επιστήμονες, γόνοι αξιωμένοι

ήτανε οι Ζερβάκηδες Γεώργιος κι’ Ελένη.!

Εδιαπρέψαν ως γιατροί, τα μέγιστα προσφέραν

λαμπρά πορεία έγραψαν, άθλους εκαταφέραν

Στην κοινωνία του χωριού απου εκτίμησέ ‘ντους

και δυό φορές ξεχωριστά Προέδρους ψήφισέ ‘ντους

Τα έργα και οι πράξεις τους τσ’ αληθομαρτυρούνε

και ζωντανούς στην μνήμη μας ακόμη τους κρατούνε.!

Εν συντομία σαν μορφές θα σας τους περιγράψω

μιάς κι’ αξιώθει και τους δυό, ζώντες να τους προφτάσω…

Ήτανε γόνοι ευγενών, σημαντικών ανθρώπων

και τους κληροδοτίσανε την ομορφιά των τρόπων

Απου επροσδιόριζε την συμπεριφορά τους

και τους μεταβιβάσανε κι’ αυτοί με την σειρά τους

Εις τα παιδιά τους τα σεμνά, τα φιλοτιμημένα

καθώς και τα εγγόνια τους τ’ αλαργοξορισμένα..!!!!!

Γιάννης Παπουτσάκης…[Γιάγγος]…Πατέρας της Ελενίτσας

Χρυσάνθη Τυλιανάκη…Μάννα της Ελενίτσας

Της Ελενίτσας οι γονείς, ανθρώποι μορφωμένοι

εις τον Μοχό και το Αβδού ήτανε γεννημένοι..

Τον Γιάγκο για πατέρα της, είχε τον Παπουτσάκη

και την Χρυσάνθη Μάννα της, το γένος Τυλλιανάκη.

Την νομική ο Κύρης της είχε’νε τελειώσει

αξίες επροάσπιζε με δικηγόρου γνώση

Τηρούσε και εφάρμοζε τους νόμους του δικαίου

και την αλήθεια πρέσβευγε πάντοτε του ωραίου.!

Η Μάννα τζης από γενιά ηρωϊκή κρατούσε

τιμή κι’ αξιοπρέπεια στις φλέβες της κυλούσε

Και με ψηλά την κεφαλή ως τα γεράματά της

με περηφάνια μίλαγε για την ταυτότητά της.!

Ζερβάκης Νικόλαος…Μπατσοδάσκαλος…Πατέρας του Γιατρού

Φρουδαράκη…Ζερβάκη Φωτεινή…..γυναίκα του ΜπατσοΔασκάλου….Μάννα του Γιατρού

Τον Μπατσοδάσκαλο ο Γιατρός είχε’νε για Πατέρα

και την ΦρουδαροΦωτεινή, πολύτεκνη Μητέρα

Εφτά κοπέλια είχε’νε κι’ όλα μεγάλωσέ ‘ντα

με ήθος και ευγένεια παιδογαλούχισέ ‘ντα

Δάσκαλος ο πατέρας τους γνώσεις δεν στερηθήκαν

βάσεις καλές μα και αρχές στο σπίτι ‘ντους ευρήκαν

Και διαπρέψαν στην ζωή, ανθρωποξεχωρίσαν

και απογόνους άξιους ξωπίσω ‘ντους αφήσαν.!

Σε προπατορικές μορφές μεγάλες και οι δυό τους

ορθοστηρίξαν όνειρα και χτίσανε τον βιό τους

Άξια και επάξια, εφτάξαν ‘κεί που φτάσαν

ψυχή, καρδιά και ανθρωπιά είχανε κι’ εμοιράσαν…!!!!!!!

Η Ελενίτσα φοιτήτρια της Ιατρικής στην Αθήνα...

ΟδοντοΓιάτρουσά ‘τα’νε η ΠαπουτσοΕλένη

από τσ’ ανθρώπους του χωριού όλους αγαπημένη

Ελπίδα και παρηγορά, την νοιώθανε στον πόνο

ως επιστήμονας γιατρός αυτή υπήρχε μόνο

Κι’ απ’ τσι Λαγκάδας τα χωριά εις τον Μοχό ερχόταν

οι έχοντες προβλήματα δοντιών και γιατρευγόταν

Ως το Λασίθι ήτανε η φήμη τζης φτασμένη

και στα δεκαοχτώ χωριά την είχαν μαθημένη

Κι’ όλοι την προτιμούσανε για την ευγένειά της

αλλά και για την πρόσχαρη, ανθρώπινη καρδιά της

Απου τον πόνο ένοιωθε του κόσμου και νογούσε

και ως ορκίσθει έπραττε..όλους τους βοηθούσε

Λειτούργημα ασκούσε’νε σεμνά και τιμημένα

και δεν εκμεταλλεύτηκε για τα λεφτά  κιανένα

Γι’ αυτό και αγαπήθηκε, όσο κανένας άλλος

άνθρωπος επιστήμονας στον τόπο του μεγάλος..!!!!

Ζερβάκης Γεώργιος

Για τον Ζερβάκη τον γιατρό τι να πρωταναφέρω

από αυτά που γροίκησα κι’ από αυτά που ξέρω..

Στα χέρια ‘ντου κρεμότανε όλοι οι Λαγκαδιώτες

που κατοικοεδρεύγανε στην Πεδιάδα τότες

Μοχό, Αβδού και Ποταμιές, Κερά, Σφεντύλι, Κράσι

Γωνιές και Σταλιδιώτικα, πού να πρωτανεδιάσει

Που όλοι την φροντίδα του εξ’ ίσου είχαν τότες

γυναίκες, άντρες και παιδιά, γέροντες και αγρότες.!

Δύσκολα χρόνια στο χωριό, φτωχοπερνούσαν όλοι

λεφτά και γνώσεις ήθελες να φύγεις για την πόλη

Μόνη τους απασχόληση ήταν η γεωργία

και οι συνθήκες της δουλειάς κλονίζαν την υγεία

Τον δίκαιο μα άνισο, εδίνανε αγώνα

στα κρύα και στις παγωνιές μές τον βαρύ χειμώνα

Είχαν φαμίλιες κι’ έπρεπε να τσ’ υπερασπιστούνε

κι’ ο μόνος τρόπος ήτανε σκληρά ν’ αγωνιστούνε

[..τα άκρως απαραίτητα για την ζωή να βρούνε..!]

Οι αντοχές τους ήτανε λίγες και μετρημένες

και στον Θεό και στον γιατρό είχανε κρεμασμένες

Τσι ποιό πολλές ελπίδες τους για να επιβιώσουν

οι κακουχίες τσι ζωής να μη τσι μισερώσουν.!

[..Κι’ αυτό το γνώριζε ο γιατρός και όταν αρρωσταίναν

είχανε την φροντίδα τους μέχρι που ξαναγιαίναν..]

Όπου το’νε φωνιάζανε έτρεχε για να δώσει

τα φώτα τσ’ επιστήμης του τον άνθρωπο να σώσει.!

Δεν είχε’νε ωράριο ως έχουνε στην πόλη

καθημερνή δεν ήξερε ίντα δα ‘πεί και σκόλη..

Ακόμα κι’ όταν έκλεινε τσι νύχτες το γιατρείο

το σπίτι ‘ντού’ταν ανοιχτό..του πόνου φαρμακείο.!

Εκάτεχε πως όποιος ‘ρθεί την πόρτα να χτυπήσει

ηθελε την φροντίδα του κι’ έπρεπε να ξυπνήσει

Και δεν αρνήθηκε ποτέ να γιατρογνωματέψει

το πρόβλημα του ασθενούς και να τον θεραπεύσει

Ακόμα κι’ όποιος πήγαινε για να το’νε φωνιάξει

μιάς και δεν ‘μπόριε ως εκειά ο άρρωστος να φτάσει

με τσι μπιτζάμες έφευγε και τους ακολουθούσε

και την βαριά δερμάτινη τσάντα του εκρατούσε

Απού ‘χε’νε τα γιατρικά κι’ όλα τα εργαλεία

που βάστανε εις τα χωριά σαν έκανε πορεία..!!!!

Μια τέτοια συμπεριφορά πώς να την λησμονήσεις

και σαν γιατρό και άνθρωπο να μην τον αγαπήσεις

Με τόσες χάρες πού’χε’νε στον κόσμο καμωμένες

και τόσες ‘σας ανθρώπινες ζωές πού ‘χε σωσμένες

Χωρίς να έχει τίποτα ζητήσει από κιανένα

του Ιπποκράτη τήρησε όλα τα γεγραμμένα

Και ως ορκίσθει έπραξε, ανθρώπους βοηθούσε

εις τον μισθό ‘ντου αρκιότανε και ούτε που νογούσε

να πάρει απ’ τον πάσχοντα χρήμα για να τον γιάνει

φιλότιμο και ανθρωπιά πάνω απ’ όλα βάνει.!

Δικαίωμα εις την ζωή όλος ο κόσμος έχει

και ο Ζερβάκης ο γιατρός δείχνει να το κατέχει

Από μικρός του τό’χανε διδάξει οι γονείς του

και το εφάρμοσε πιστά στον δρόμο της ζωής του

Και όλη η πορεία του υπήρξε φωτισμένη

απ’ τις καλές τις πράξεις του και καταξιωμένη

Από των συνανθρώπων του τα λόγια που γροικούνται

και δυό γενιές ολόκληρες έχουν να τον θυμούνται..!!!!!

Ο Γιατρός…Η Ελενίτσα…και οι Γονείς της  Χρυσάνθη και Γιάγγος

Τέτοιοι ανθρώποι σαν κι’ εσάς ορθοκαταρτισμένοι

Αγαπητοί στον τόπο τους και καταξιωμένοι

[..στα δάκτυλα τ’ ενός χεριού υπάρχουν μετρημένοι.!]

Που νά ‘χουνε τα μέγιστα στον τόπο τους προσφέρει

κι’ αυτό όποιος σας έζησε πολύ καλά το ξέρει..

Υπενθυμίζοντας απλώς στιγμές απ’ την ζωή σας

και μυαλομνημονεύγοντας το έργο της ψυχής σας…!!!!!

Μανώλης Τυλιανάκης με την Αβγιώτισα γυναίκα ‘ντου

Μίνως Τυλιανάκης…αδερφός της Χρυσάνθης μητέρα της Ελενίτσας….Αγωνιστής των Κρητικών Επαναστάσεων του 1896…επολέμησε και εις την Μικρά Ασία όπου και εσκοτώθηκε

ΤΗΛΙΑΝΑΚΗ…[Κόρη του Καπετάν Καγιαμπή από το Αβδού…Γιαγιά της Ελενίτσας ]

Ζερβάκης Νικόλαος..Πατέρας του Γιατρού

Μπατσο Δάσκαλος με την γυναίκα ‘ντου Φωτεινή

Η Ελενίτσα με την Μάννα της Παπουτσάκη

Γιατρός…Ζερβάκης

Γιάγγος και Χρυσάνθη…

Ζερβάκης Γεώργιος….Αγησίλαος Ζερβάκης…Βαγγελία Ζερβάκη….Κώστας Ζερβάκης…Φωτεινή Ζερβάκη…Νίκος Ζερβάκης….Μαρία Ζερβάκη….Ισμήνη και Ανδροκλής

Εκδρομή στην ύπαιθρο

Κουμπαριά...στον γάμο του Αντώνη του Χρονάκη..

….πάνω δεξιά ο Ζερβάκης

Εκδρομή…1934

Εκδρομή…καθήμενος κάτω αριστερά ο γιατρός Ζερβάκης

Επιστροφή απο το πανηγύρι τσι Παναγίας τσι Κεράς...

Στην πλατεία του χωριού…Ελενίτσα στην μέση καθήμενη

Κάπου…εις Μοχόν.....

Συντεκνιά τσ' Ελενίτσας...

Γλέντι στο Κράσι...

Επιστροφή απο πανηγύρι τ' Αή-Γιαννιού στα Πλάγια...

Το οδοντιατρικό μηχάνημα της Ελενίτσας....

 Ευχαριστώ Πολύ την Χρυσούλα Ζερβάκη για το Φωτογραφικό υλικό ...και τις πληροφορίες που μου παραχώρησε..!!!!!